Wiek dojrzewania a pomoc psychologa dla dzieci. Jak udzielić wsparcia nastolatkowi?

Nie od dziś wiadomo, że czas dojrzewania nie należy do najłatwiejszych okresów w życiu człowieka. Poza wieloma transformacjami natury fizycznej doświadcza się także zmian psychicznych. Często jedno wynika z drugiego - problemy z akceptacją swojego ciała to jeden z najczęstszych problemów współczesnych nastolatków. W poniższym artykule spróbuję odpowiedzieć na pytanie odnośnie tego, kiedy powinien wkroczyć rodzic, a pomoc psychologa dla dzieci staje się koniecznością.

Gdy nastolatek wysyła ci sygnały… Co wymaga pomocy psychologa?

U starszych dzieci zwykle trudniej (niż u najmłodszych) zauważyć jest alarmujące zmiany w ich zachowaniu. Wynika to z faktu, iż nastolatki spędzają więcej czasu z dala od rodziców, ponieważ są bardziej samodzielne, mają swoje pasje, znajomych, itd. Niemniej jednak pociechom w wieku dorastania łatwiej jest nazwać swoje emocje oraz zakomunikować problemy, z którymi się mierzą. Pomoc psychologa dla dzieci starszych konieczna jest zwykle w przypadku pojawienia się dużych, negatywnych zmian czy wydarzeń w ich życiu, jak np. śmierci kogoś bliskiego, gnębienie w szkole czy rozstanie rodziców. Specjalista pomaga zrozumieć młodemu pacjentowi targające nim emocje, a czasem i je wyciszyć.

Nastolatek i jego emocje

Jest wiele momentów, w których rodzic nie zdaje sobie sprawy z problemów nastolatka oraz jego samopoczucia, ponieważ pociecha jest bardzo zamknięta w sobie. Wtedy wskazówką do wybrania się do psychologa mogą być różne objawy fizyczne, jak np. zaburzenia snu, częste wymioty i bóle głowy, apatia, brak apetytu - o ile, rzecz jasna, badania lekarza rodzinnego nie wskażą żadnej innej medycznej przyczyny. Poza tym, pomoc psychologa dla dzieci w wieku nastoletnim jest wskazana, gdy mają problem z trudnymi emocjami, a także mierzą się ze stanami lękowymi, które znacznie blokują ich codzienne funkcjonowanie.

Kiedy pomoc psychologa dla dzieci to konieczność, a kiedy wystarczy wsparcie szkolnego pedagoga?

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na różnice w obszarach, którymi trudnią się owi specjaliści. Szkolny pedagog zajmuje się problemami wychowawczymi uczniów. Jak sama nazwa wskazuje, skupia się przede wszystkim na aspektach mających wpływ na życie szkolne nastolatków. Wspiera ich m.in. w kłopotach związanych z koncentracją, nadmierną agresją na lekcjach, a także problemami w nauce wynikającymi, np. z dysleksji. Jednym z najważniejszych zadań pedagoga jest organizacja pomocy uczniom we wszelkiego rodzaju sytuacjach kryzysowych.

Z kolei psycholog skupia się na szeroko pojętym rozwoju psychicznym. Innymi słowy, w przypadku nastolatków - zajmuje się on analizą zachowań pacjenta, szuka przyczyny ich istnienia oraz wspiera w ich zrozumieniu. Często pomoc psychologa dla dzieci wymaga dodatkowo wsparcia w zmianie tych zachowań.

Jak widać, do obu rodzaju specjalistów można zgłaszać się w naprawdę odmiennych sytuacjach. Jeśli jednak nie jesteś w stanie określić, gdzie najlepiej udać się z problemami twojego dziecka możesz wybrać się w pierwszej kolejności zarówno do psychologa, jak i pedagoga. Z pewnością w razie potrzeby specjalista pokieruje cię w bardziej odpowiednie miejsce.