Zajęcia z mitologią grecką vol. 3 - Tezeusz, Ariadna i Minotaur

Pomóż niepełnosprawnym dzieciom!

Cześć! Dzisiaj zapraszam Was na zabawy związane z mitem o Tezeuszu i Ariadnie :)

Straszny labirynt

Dawno, dawno temu na greckiej wyspie o nazwie Kreta, mieszkał potwór. Potwór miał nogi i tułów normalnego człowieka, ale za to głowę wielkiego byka. Nazywano go Minotaurem. Minotaur miał bardzo paskudną naturę i niepohamowany apetyt, a jego ulubionym przysmakiem byli ludzie, szczególnie dzieci i młodzież. Po wielu bataliach mieszkańcom Krety udało się zamknąć go w olbrzymim labiryncie, zaprojektowanym przez genialnego Dedala, czyli budowli złożonej ze skomplikowanych korytarzy i pomieszczeń. Niestety, dla Minotaura labirynt nie stanowił żadnej zagadki i co jakiś czas wychodził z niego na łowy i porywał nieuważne dzieci. 

Wielu śmiałych rycerzy próbowało pokonać potwora, ale nawet jeśli udało im się do labiryntu wejść, nie potrafili z niego wyjść i wszyscy kończyli jako obiad Minotaura. 

Mijały lata, Minotaur nadal grasował po okolicy, a mieszkańcy Krety zaczęli bać się tak bardzo, że prawie nie wychodzili z domów, w obawie przed zostaniem zjedzonym, gdy tylko wyściubią fragment nosa za drzwi swoich domostw. 

Pewnego dnia o koszmarze fundowanym Kreteńczykom przez Minotaura, dowiedział się Tezeusz, król Aten. Król miał dobre serce i bardzo odważną głowę, więc postanowił pomóc biednym mieszkańcom Krety. Przybył na wyspę i udał się do miejscowego władcy. Niestety król Krety był tak bardzo przerażony tym, że w razie niepowodzenia ściągnie na siebie gniew Minotaura, że odmówił Tezeuszowi wszelkiej pomocy. Na szczęście córka króla, Ariadna, zauroczona odwagą Tezeusza i trochę znająca się na czarach, podarowała mu magiczny miecz i przykazała przywiązać do zbroi kłębek wełny, który będzie rozwijała w miarę jak Tezeusz będzie się poruszał po labiryncie.  

Tezeusz posłuchał rady dziewczyny i udał się na przerażającą wyprawę. Długo błądził krętymi ścieżkami labiryntu, aż w końcu w środkowej komnacie, zobaczył potwora! Minotaur na szczęście spał, więc Tezeusz zakradł się do niego, uniósł magiczny miecz i odebrał mu życie. Wraz z zabiciem potwora, korytarze labiryntu zaczęły się poruszać, aż nagle Tezeusz spostrzegł, że nie ma bladego pojęcia jak odnaleźć wyjście. Prawie już poddał się panice, ale wtem przypomniał sobie o nici przyczepionej do paska. Zaczął iść wzdłuż niej i wreszcie udało mu się znaleźć wyjście, przy którym czekała uśmiechnięta Ariadna. Gdy mieszkańcy Krety dowiedzieli się o pokonaniu Minotaura, okrzyknęli Tezeusza bohaterem, a on sam w ramach wdzięczności, obiecał Ariadnie, że zostanie jego żoną. 

Labirynty

Pokonywanie labiryntów to bardzo fajna zabawa logiczna, ucząca wytrwałości, orientacji w przestrzeni i rozwiązywania problemów. Ja zaproponuję dzieciom przejście kilku labiryntów na kartce, z różnym stopniem trudności, samodzielne ich rysowanie na kartce w kratkę, a na końcu budowanie z klocków i innych dostępnych rzeczy. 

Po nitce do kłębka?

Zabaw z kłębkiem wełny oczywiście zabraknąć nie może przy takiej okazji :)

Najpierw podzielę dzieci na dwie drużyny. Zadaniem pierwszej będzie ukrycie się w dowolnym miejscu w przedszkolu, zaznaczając drogę nicią. Zadaniem drugiej odnalezienie pierwszej i zwinięcie wełny z powrotem w kłębek. 

Pajęcza sieć

W sali rozstawiamy krzesła i oplątujemy wełną ich nogi. Dzieci muszą przedostać się z punktu A do punktu B nie dotykając "sieci".

Pajęcza sieć 2 

Dzieci stoją w kole. Nauczyciel zadaje zagadki i trzyma kłębek, rozwija go w miarę upływu zabawy. Osoba, która odpowiada, wybiera następną, do której zostanie skierowana zagadka i po udzieleniu poprawnej odpowiedzi podaje do niej wełnianą nić, nadal trzymając swój kawałek. Po kilku rundkach tworzy się pajęcza sieć :) Im więcej pytań, tym bardziej zawiła sieć. Pilnujemy, żeby każde dziecko zostało wybrane. 

Wełniane wzory

Za pomocą nici tworzymy na podłodze wzór, dzieci muszą po nim przejść w wybrany przez nas sposób. Można dołączyć do zabawy minutnik i urządzić konkurs, kto przejdzie po wzorze najszybciej.

A tutaj moje poprzednie zabawy mitologiczne:

część 1

część 2

Do zobaczenia! છ