Zły dzień czy początek depresji? Jak rozpoznać sygnały ostrzegawcze i objawy u dzieci?

Depresja u dzieci to problem, który często jest bagatelizowany lub błędnie diagnozowany. W młodym wieku objawy choroby mogą być niecharakterystyczne, a przez to mylone z innymi zaburzeniami czy stanami emocjonalnymi, a nawet młodzieńczym buntem. Jednak depresja to poważna choroba, która dotyka nie tylko osoby dorosłe, lecz także dzieci i nastolatków, dlatego ważne jest jej wykrycie.

Czym jest depresja? Sygnały ostrzegawcze i objawy depresji u młodego pacjenta

Takie stany emocjonalne jak smutek, gniew czy brak zapału nie muszą świadczyć o depresji. Można jednak wymienić kilka objawów, które powinny zaniepokoić rodziców i najbliższych. Wśród nich wymienia się zachowania agresywne i impulsywne, ogólne obniżenie nastroju, przygnębienie, apatię, brak energii, dużą drażliwość, zaniżoną samoocenę, poczucie winy, stany lękowe, zanik dotychczasowych zainteresowań i pasji, a nawet myśli o śmierci i samobójstwie czy objawy psychotyczne.

Sygnałami świadczącymi o depresji często są również problemy fizjologiczne, takie jak zaburzenia snu lub łaknienia, zazwyczaj brak apetytu czy objawy somatyczne jak bóle brzucha, głowy. Na depresję mogą chorować nawet najmłodsze dzieci w wieku 2 lub 3 lat. Według Światowej Organizacji Zdrowia do 2030 r. będzie to najczęściej występująca choroba na świecie.

Rozpoznanie depresji u dzieci – jak rozpoznać epizod choroby?

Diagnozy powinien zawsze dokonać psycholog lub psychiatra, wykorzystując takie narzędzia jak wywiad oraz testy. Doświadczony specjalista dostrzeże charakterystyczne objawy depresyjne. Psycholog przeprowadza rozmowy z samym pacjentem, a także z jego rodziną, aby jak najdokładniej zapoznać się z sytuacją i środowiskiem. Kolejnym krokiem w rozpoznaniu depresji jest wykrycie czynników, które przyczyniły się do wystąpienia depresji u dziecka. Leczeniem tego rodzaju zaburzeń zajmuje się dział medycyny, jakim jest psychiatria.

Co powoduje zaburzenia depresyjne? Najczęstsze przyczyny choroby i czynniki ryzyka u dzieci

Przyczyn depresji u najmłodszych może być wiele. Najczęściej wymienia się m.in. stres, predyspozycje genetyczne, biologiczne, rodzinne, typ osobowości oraz doświadczenia. Na rozwój choroby ma wpływ wiele powiązanych ze sobą czynników ryzyka. Badania twierdzą, że występowanie depresji u rodziców zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania dziecka aż trzykrotnie. W przypadku depresji u dzieci duże znaczenie ma środowisko rodzinne, w którym się wychowuje i dorasta.

Do czynników sprzyjających pojawieniu się epizodu depresji oraz rozwijaniu się choroby w młodym wieku należy zaliczyć trudny okres dojrzewania, przemoc, śmierć najbliższej osoby, kłótnie i konflikty w rodzinie, patologiczne zachowania rodziców, uzależnienia, rozwód, brak zainteresowania z ich strony oraz złą sytuację ekonomiczną. Depresja występuje znacznie częściej u dzieci o niskiej samoocenie, zaburzeniach psychicznych, dużej samokrytyce oraz wysokim poziomie lęku.

Diagnoza i sposoby leczenia depresji u najmłodszych – psychoterapia i leczenie farmakologiczne

Jak pomóc osobie niepełnoletniej w walce z depresją? Sposoby leczenia i zwalczania zaburzeń depresyjnych różnią się w zależności od nasilenia i etapu choroby oraz częstotliwości pojawiania się epizodu depresyjnego. Jedną z „lżejszych” metod jest terapia behawioralna, która pomaga dziecku nauczyć się rozpoznawać emocje i radzić sobie z nimi.

W przypadku pogorszenia stanu pacjenta lub zaawansowanej depresji, gdy stan choroby jest na tyle poważny, że nie reaguje na inne formy leczenia, wskazana może być farmakoterapia. Lekarz psychiatra może przepisać odpowiednie leki, które powinny pomóc w stabilizacji nastroju dziecka i nie dopuszczać do rozwoju depresji. W walce z chorobą istotne jest wsparcie najbliższej rodziny, a nawet zaangażowanie szkoły. Należy pamiętać, że depresja to choroba niebezpieczna, której przebieg może zostać zlekceważony lub niewykryty.

 Artykuł sponsorowany.