Drony nad Polską. Jak rozmawiać z dziećmi i radzić sobie ze stresem?

Ostatnie wydarzenia związane z rosyjskimi dronami, które spadły na teren Polski, wywołały niepokój wśród dorosłych i dzieci. Choć wojsko oraz służby zapewniają, że sytuacja jest pod kontrolą, lęk i stres są naturalną reakcją na zagrożenie. Warto wiedzieć, jak dbać o własne emocje i jak tłumaczyć sytuację najmłodszym, aby czuli się bezpieczne.

Dlaczego odczuwamy lęk?

Lęk jest mechanizmem obronnym naszego organizmu. Informuje nas o potencjalnym niebezpieczeństwie i mobilizuje do działania. W sytuacjach kryzysowych kluczowe jest jednak, by emocje nie przejęły nad nami kontroli, a szczególnie – aby nie obciążały dzieci nadmiarem informacji i obrazów.

Jak rozmawiać z dziećmi o trudnych wydarzeniach?

Dzieci potrzebują prostych, jasnych komunikatów. Najważniejsze jest poczucie bezpieczeństwa i zaufanie do dorosłych. Oto przykładowe zwroty, które możesz wykorzystać:

• „Rozumiem, że się boisz. To normalne uczucie.”
• „Jesteśmy razem i zadbam o to, żebyś był bezpieczny.”
• „Służby i wojsko czuwają nad naszym krajem. Dorośli wiedzą, co robić.”
• „Jeśli poczujesz strach, przyjdź do mnie. Porozmawiamy albo przytulimy się.”

Starszym dzieciom można dodać więcej wyjaśnień, np.: „W naszym kraju jest wojsko i straż graniczna. To ich zadanie – chronić ludzi. Dlatego, nawet jeśli coś się dzieje, nie jesteśmy sami.”

Czego unikać w rozmowach z dziećmi?

• Nie strasz dzieci szczegółami – obrazy zniszczeń, szczegółowe opisy ofiar są dla nich zbyt obciążające.
• Nie mów: „Nie ma się czego bać” – to umniejsza uczuciom dziecka. Lepiej powiedzieć: „Widzę, że się boisz, to naturalne.”
• Nie obiecuj tego, czego nie możesz zagwarantować, np. „Na pewno nic się nie stanie.” Lepiej używać: „Dorośli robią wszystko, abyśmy byli bezpieczni.”

Jak dorośli mogą zadbać o własne emocje?

Spokojny rodzic to spokojniejsze dziecko. Kilka prostych technik pomoże opanować napięcie:

1. Technika oddychania 4-7-8

• Weź głęboki wdech nosem, licząc do 4.
• Wstrzymaj powietrze, licząc do 7.
• Powoli wypuść powietrze ustami, licząc do 8.

Powtórz 3–4 razy. Technika działa uspokajająco i ułatwia zasypianie.

2. Oddychanie „brzuszne”

• Połóż rękę na brzuchu.
• Wdychaj powietrze tak, aby brzuch unosił się jak balonik.
• Wypuszczaj powietrze powoli, obserwując, jak brzuch opada.

To prosta metoda redukcji stresu, którą można też uczyć dzieci.

3. Kotwice spokoju

Zrób listę rzeczy, które uspokajają Cię na co dzień: ulubiona herbata, krótki spacer, rozmowa z bliską osobą, muzyka. W momentach silnego napięcia sięgaj po jedną z nich.

Czego unikać jako dorośli?

• Nie śledź wiadomości bez przerwy – wybierz jedno źródło i sprawdzaj je raz–dwa razy dziennie.
• Nie rozmawiaj przy dzieciach o najczarniejszych scenariuszach – dzieci słyszą więcej, niż nam się wydaje.
• Nie izoluj się od ludzi – rozmowa i wsparcie społeczne są kluczem do radzenia sobie z kryzysem.

Jak wspierać dzieci w radzeniu sobie ze stresem?

Oprócz rozmów, ważne są też działania, które pozwolą im wyrazić emocje:

• Rysowanie tego, co czują („Narysuj swój strach, a potem go zetrzemy gumką”).
• Proste ćwiczenia oddechowe, np. „dmuchanie balonika” – dziecko udaje, że nadmuchuje balon.
• Stałe rytuały – bajka na dobranoc, wspólne kolacje, zabawy, które budują poczucie stabilności.

Strach przed wojną i zagrożeniem jest w Polsce dzisiaj bardzo realny. Dzięki świadomym rozmowom i prostym technikom możemy zmniejszyć napięcie – u siebie i u dzieci.