TRYB JASNY/CIEMNY

​Czym jest obowiązek alimentacyjny wobec partnera?


Obowiązek alimentacyjny często kojarzy się przede wszystkim ze wsparciem finansowym dla dzieci pozostających pod opieką jednego z rodziców. W rzeczywistości jednak polskie prawo uwzględnia także możliwość zobowiązania do alimentów w relacjach między dorosłymi, związanych m.in. z małżeństwem lub innymi więziami. W tym artykule przyjrzymy się, na czym dokładnie polega obowiązek alimentacyjny wobec partnera, w jakich sytuacjach powstaje, jakie przepisy go regulują oraz jakie mogą być konsekwencje niewywiązywania się z niego.


Pojęcie i podstawy prawne

Obowiązek alimentacyjny wobec partnera, w rozumieniu przepisów prawnych, oznacza konieczność zapewnienia środków utrzymania osobie, z którą łączy nas bliska relacja, jeżeli ta osoba nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Najczęściej dotyczy to małżonków, którzy zakończyli wspólne pożycie, ale w pewnych przypadkach może obejmować również inne formy związków, np. partnerskich (potocznie nazywanych konkubinatem).

Kluczowym aktem prawnym regulującym alimenty między dorosłymi jest Kodeks rodzinny i opiekuńczy (więcej info znajdziesz tutaj https://www.kancelaria-toloczko.pl/). Znajdują się w nim zapisy o wzajemnej pomocy i wsparciu finansowym, jakie małżonkowie lub byli małżonkowie powinni sobie świadczyć w zależności od okoliczności. Przepisy te zabezpieczają m.in. osobę, która w wyniku rozwodu bądź rozstania znalazła się w trudnej sytuacji materialnej.

Kogo może dotyczyć taki obowiązek alimentacyjny?

Najczęściej obowiązek alimentacyjny w relacjach partnerskich wiąże się z formalnym małżeństwem. Istnieją jednak sytuacje, w których osoby pozostające w nieformalnym związku (konkubinacie) mogą dochodzić świadczeń finansowych od swojego byłego partnera. Jest to jednak mniej uregulowane w polskich przepisach i często zależy od indywidualnych rozstrzygnięć sądowych.

W przypadku małżeństwa, w trakcie jego trwania, małżonkowie są zobowiązani do wzajemnej pomocy i współdziałania dla dobra rodziny. Jeśli jednak dojdzie do separacji czy rozwodu, zaistnieć może konieczność przyznania alimentów jednemu z partnerów, zwłaszcza w sytuacji, gdy jego stopa życiowa znacząco spada w związku z ustaniem wspólnego gospodarstwa.

Kwestia ta ma wymiar praktyczny przede wszystkim wtedy, gdy jeden z małżonków rezygnuje z pracy zawodowej (np. aby zająć się domem czy dziećmi), co ogranicza jego możliwości zarobkowe. W momencie rozstania może wówczas oczekiwać wsparcia finansowego, jeśli jego sytuacja materialna jest znacząco trudniejsza.

Obowiązek alimentacyjny w małżeństwie i po rozwodzie

W małżeństwie wzajemne utrzymanie się jest oczywiste – wynika wprost z istoty związku i wspólnego życia. Gdy jednak dochodzi do rozwodu, mogą pojawić się rozbieżności co do tego, kto, w jakim zakresie i na jak długo powinien zostać zobowiązany do świadczenia alimentacyjnego. Kodeks rodzinny i opiekuńczy przewiduje tu kilka istotnych rozwiązań:

  • Jeśli rozwód nastąpił z wyłącznej winy jednego z małżonków, a sytuacja drugiej strony materialnie się pogorszyła, można żądać alimentów pozwalających zachować dotychczasowy poziom życia.

  • W przypadku braku orzeczenia o winie, konieczne jest wykazanie tzw. niedostatku, czyli stanu, w którym osoba nie może samodzielnie zaspokoić swoich potrzeb życiowych. Alimenty przyznaje się wtedy w zakresie niezbędnym do zapewnienia środków utrzymania.

W polskim prawie obowiązek alimentacyjny wobec małżonka może zaniknąć w chwili, gdy uprawniony do świadczeń zawrze nowe małżeństwo albo gdy przestaje pozostawać w niedostatku. Jednocześnie, jeśli osoba uprawniona do otrzymywania alimentów nie podejmuje starań o poprawę własnej sytuacji finansowej, sąd może w przyszłości zmienić lub uchylić obowiązek płacenia alimentów.

Komentarze

Polecam

instagram @dzieckiembadz

Copyright © Dzieckiem bądź