TRYB JASNY/CIEMNY

Ninja w baletkach Elżbieta Ksepka-Solawa - recenzja




W balecie jest coś fascynującego. Może dlatego, że pod całym pięknem, które ukazuje się oczom widza, ukrywa się precyzja i cała masa wyrzeczeń? Osobiście (przyznaję się bez bicia) o balecie wiem niewiele. Jedynie to, co podejrzałam w filmach i serialach, tudzież wyczytałam w pobieżnych artykułach, więc kiedy otrzymałam książkę "Ninja w baletkach" skierowaną do najmłodszych, szczerze ucieszyłam się z możliwości zerknięcia za kulisy baletowej sztuki oczami dziecka. 


Książka "Ninja w baletkach" to debiut pisarski Elżbiety Ksepki-Solawy. Opowiada o trójce różnych od siebie, wpasowujących się pod mianownik outsiderów, dzieci. "W gorącej wodzie kąpany" można by rzec Wojtek, nieustannie popada w tarapaty. Remedium na to ma być nauka baletu, czym jak możecie się domyślać, chłopiec nie jest zachwycony. Zuzię właściwie wychowuje babcia, ponieważ mama pracuje za granicą, a taty już nigdy nie zobaczy. Nielubiana i wyśmiewana przez rówieśników, obserwuje tancerzy przez wielkie okno, zupełnie nieświadoma, że wkrótce los się do niej uśmiechnie i sama stanie się jedną z nich. Rozalia, postrzegana jako kujonka, dla której założycielka szkoły baletowej to przybrana ciocia-babcia, cierpliwie chodzi na karate, pomimo marzeń o balecie, a to wszystko przez to, że nie chce zawieść taty... 


Na łamach powieści poznajemy również dorosłych, drugoplanowe postaci świata wykreowanego przez autorkę: rodziców i brata Wojtka, babcię Zuzi i rzecz jasna panią Adelajdę - Czarownicę, jak nazywa ją tata Wojtka (i całkiem słusznie, bo naprawdę magicznie odmieniła losy trójki młodych bohaterów). 


"Ninję w baletkach" czyta się bardzo szybko. W przygodach Zuzi, Rozalii i Wojtka każdy wyrzutek, ale również zwyczajny nastolatek, znajdzie echo własnych problemów. Narracja prowadzona w formie monologów powyższej trójki, sprawia, że natychmiastowo pogrążamy się w akcji. Świetne jest również pokazanie tych samych wydarzeń z perspektywy każdej z postaci, na ich własny sposób. 


Książka tryska ciepłem i humorem. Dużo zdań jest zwieńczonych wielokropkami, które dają pewną swobodę samodzielnego dodania treści przez czytelnika do całej historii. 


Opisując powieść, nie można zapomnieć o balecie, który jest niewidzialnym bohaterem spajającym wszystkie wątki, pełniącym rolę swoistej terapii, wspomagającym rozwój naszych nastolatków. A taka pani Adelajda to marzenie każdego niezrouzmianego przez otoczenie dziecka - tancerka, nauczycielka, przyjaciółka i psycholog w jednym.



Czytając te książkę, nieodparcie przychodziła mi na myśl narracja Lisy z "Dzieci z Bullerbyn". Podobne jak podczas lektury szwedzkiej książki, miałam równie przyjemne odczucia wertując strony i podobny uśmiech w duszy, kiedy skończyłam czytać.


"Ninja w baletkach" to moim zdaniem bardzo udany debiut. Książka mnie wzruszyła, rozbawiła oraz czegoś nauczyła, a te trzy aspekty zawsze muszą znaleźć się w rzeczach, które określam mianem dobrych. Czekam na kolejne książki pani Elżbiety. Gorąco polecam!



Komentarze

Polecam

instagram @dzieckiembadz

Copyright © Dzieckiem bądź